Het Centraal Bureau van de Statistiek (CBS) houdt het aantal huwelijksontbindingen bij door echtscheiding of door overlijden. De cijfers tonen een beeld van 1950 tot het jaar 2012. In 2012 waren er ruim 33.000 echtscheidingen; dat is verhoudingsgewijs ongeveer 3 x zoveel als in 1950. Ongeveer een derde van de huwelijken eindigt in een echtscheiding. De gemiddelde leeftijd van de vrouw/man in 1950 bij een echtscheiding was 35-38 jaar oud. In 2012 was de leeftijd gestegen tot 42-46 jaar. Ook de gemiddelde huwelijksduur in 2012 was hoger dan die in 1950 (14.5 jaar om 11.2 jaar).
Een echtscheidingsconvenant is een document waarin alle afspraken zijn vastgelegd die over de afwikkeling gaan van de echtscheiding. De belangrijkste zaken zijn afspraken over de kinderen, alimentatie en afspraken over de verdeling van de inboedel en huis. Het document kan opgesteld zijn door een advocaat of door een mediator als men samen tot overeenstemming is gekomen. Groot voordeel van het convenant is dat de echtscheidingprocedure aanmerkelijk wordt verkort.
Men kan een beroep doen op gesubsidieerde rechtsbijstand of mediation als men gezamenlijk niet meer dan €36.100 euro verdiend. Ook mag het gezamenlijk vermogen niet hoger zijn dan 2 x €21.139 = €42.278. Men kijkt altijd naar de financiele situatie van twee jaar terug. Als men nu een stuk minder geld heeft en thans wel in aanmerking zou komen dan kan men een verzoek doen om peiljaarverlegging. Een advocaat kost vanaf 180 euro per uur. De gemiddelde kosten voor een echtscheiding liggen rond de €3500. Als de echtscheiding zich voortsleept of gecompliceert is dan lopen de kosten sterk op. Men kan ook de advocaat vragen naar een vaste prijs op voorhand. Dat is meestal goedkoper dan betaling per uur. De kosten van een echtscheiding zijn niet aftrekbaar van de belasting.
Wanneer men wilt scheiden moet men naar een advocaat toegaan. Deze kan een verzoekschrift tot echtscheiding indienen bij de rechtbank. Ouders van minderjarige kinderen zijn verplicht om een ouderschapsplan te maken. Als de ene partner niet wilt scheiden dan moet hij/zij een verweer indienen bij de rechtbank. Ook kan men naar een mediator gaan. Dit is een bemiddelaar die de partijen tot overeenstemming probeert te krijgen. Mochten de partners het niet eens worden over zaken als alimentatie of de voogdij over de kinderen dan volgt een zitting bij de rechter. Is men het wel eens met elkaar dan neemt de rechter een beslissing op basis van het verzoekschrift. Wanneer de beschikking in de registers van de burgerlijke stand is opgenomen dan is de scheiding definitief.
Terug naar overzicht